Adamım, gerçekten zor bir durumdayım. 41 yaşında, beş çocuk yetiştirmek ucuz değil - ve bir şekilde 46.000 dolar kredi kartı borcuna batmışım. Faiz, ben buna karşı koymaya çalıştıkça daha hızlı birikiyor ve dürüst olmak gerekirse? Zar zor yüzümüzü suyun üzerinde tutuyoruz.

Ama işin ilginç tarafı şu: Emeklilik hesaplarımda yaklaşık 1.2 milyon dolar var. Evet, doğru okudunuz. Yani kağıt üzerinde mali olarak sağlam görünsem de, gerçekte her ay maaşla geçinerek yaşıyoruz ve o borç her gün içimi kemiriyor.

Beni geceleri uyutmayan soru: Bu IRA'lardan çekip bu kredi kartı kabusunu bir kerede ortadan kaldırmalı mıyım?

Ben geleneksel bilgiyi biliyorum - emeklilik tasarruflarına dokunma, ceza ve vergilerle karşılaşacaksın, gelecekteki kendini soyuyorsun, blablabla. Ama şu anda boğulurken o kadar paranın kilitli olmasının ne anlamı var? Bu borcun psikolojik ağırlığı ezici. Her ay, gerçekten bir şey inşa etmek yerine faize para atıyorum.

Bir kısmım düşünüyor: ceza ödemenin bedelini öde, erken çekim cezasını öde, her şeyi temizle ve yeni bir başlangıç yap. Emeklilik için hala bir milyondan fazla paramız kalır. Diğer kısım ise bağırıyor, kısa görüşlü olduğumu, bu karmaşayı uzun vadeli güvenliğimizi baltalamadan yeniden yapılandırmanın daha akıllıca bir yolu olması gerektiğini söylüyor.

Başka kimse bu tür bir durumla karşılaştı mı? Teknik olarak varlıklarınız var ama hepsi bağlıyken, acil mali boğulmayı gelecekteki planlama ile nasıl dengeleyebilirsiniz?