Dün gece absürt bir rüya gördüm, uyandığımda içimde bir sıkışıklık hissettim.

Rüyamda bir kripto para yaşlısıyla karşılaştım, son evre kanser hastasıydı ve birkaç günü kalmıştı, çocuğu veya akrabası yoktu. Yıllar önce birkaç bin BTC alıp soğuk cüzdana atmış, bu yıllarda hiç dokunmamış.

Yaşlı adam, gece yarısı piyasalara bakarken ve zorla yazıp gönderi paylaşırken kendisini gençliğindeki hırslı haline benzettiğini söyledi ve uyum sağladığını düşündü. Gitmeden önce elindeki 500 BTC'yi bana bırakmaya karar verdi.

İnsan gittikten sonra, uşak vasiyete göre beni bulmaya geldi. Büyük bir beklentiyle bekledim, ama bu adamın getirdiği büyük bir buz parçasıydı - kurtarma ifadesi tek tek buz yüzeyine kazınmış.

O anda tamamen afallamıştım. Elim titreyerek kağıt kalem çıkardım, kendimi sakinleştirmeye zorladım: "Sakin ol, önce yazmayı bitir, heyecanı sonra bırak."

Onuncu kelimeyi yazarken bir şeylerin ters gittiğini fark ettim, buz sızdırmaya başladı. Hızımı artırarak yazmaya devam ettim, geriye son bir kelime kalmıştı - buz aniden çöktü ve bir su birikintisine dönüştü.

Doğrudan zihinsel bir patlama yaşıyorum, yataktan fırlayacak kadar kötü hissediyorum.

Ne diyebilirim ki... Belki de ayı piyasasının derin sularına gerçekten girmişizdir, rüyamda BTC toplamak bile bu kadar zor. Çok gerçekçi, çok üzücü.