Japonya'nın merkez bankasından bir üst düzey yetkili yakın zamanda para politikası hakkında ilginç bir görüş dile getirdi - anlaşılan, enflasyonu sabit tutmak için "mükemmel" faiz oranını bulmak temelde bir aptalın çabası.

Yetkili, piyasa gözlemcilerinin uzun zamandır şüphelenmekte olduğu bir noktayı belirtti: tüm senaryolar için geçerli olan sihirli bir rakam yok. Ekonomik koşullar sürekli değişiyor - tüketici davranışları değişiyor, tedarik zincirleri evriliyor, küresel sermaye akışları dalgalanıyor. Bugün fiyatları istikrarlı tutan şey yarın tamamen yanlış olabilir.

Bu itiraf, ilk bakışta göründüğünden daha önemlidir. Dünya genelindeki merkez bankaları, 2022'deki agresif faiz artışlarının başlamasından bu yana aynı ikilemle boğuşuyor. Enflasyonu soğutmaya çalışıyorlar, ancak resesyona neden olmadan bunu yapmak imkansız bir iğneyle iplik geçirme çabasına benziyor.

Gerçeklik? Para politikası önemli gecikme etkileri ile işler. Bir faiz ayarlamasının işe yaramadığını fark ettiğinizde, zaten aylarca geride kalmışsınız demektir. Bu yüzden, büyük ekonomiler arasında şahin ve güvercin tutumlar arasında sürekli bir gidip gelme gördük.

Dijital varlıkları etkileyen makro trendleri takip edenler için bu, çok şey ifade ediyor. Geleneksel finans otoriteleri, esasen formülden ziyade hislerle yönlendiklerini kabul ettiklerinde, alternatif sistemlerin ve merkeziyetsiz finans çerçevelerinin neden hâlâ rağbet gördüğünü pekiştiriyor. Geleneksel para politikasındaki belirsizlik, başka yerlerde fırsatlar yaratıyor.

Alınan ders, merkez bankalarının yetersiz olduğu değil - tam tersine. Çalıştıkları araçların doğasında gelen sınırlamalar var. Farklı zaman dilimleri ve ekonomik bağlamlarda enflasyonu sihirli bir şekilde çözen tek bir "doğru" oran yoktur. Aksi iddia eden herkes bir şey satıyor.