İşte okyanusun öte tarafında ilginç bir paradoks gelişiyor. Londra'nın vergi otoriteleri, son yapılan yabancı olmayan vergi ayrıcalıklarının yenilenmesinden elde edilecek gelir artışlarına büyük yatırımlar yapıyor—yani, yıllardır zengin yabancıların faydalandığı o tatlı fırsat. Hikayenin dönüşü? Ultra yüksek net varlık sahiplerinin önemli bir kısmı, Monaco, Dubai veya İsviçre gibi yargı alanlarına taşınarak oylarını kullanmaya başladı.

Bunu ilginç kılan şey güven açığıdır. Hazine yetkilileri, özel varlık danışmanlarının en üst düzey müşterileri arasında çıkış planlamasında bir artış bildirmesine rağmen, beklenenden daha güçlü tahsilatlar öngörüyor. Ya hükümet, danışmanlık firmalarının bilmediği bir şey biliyor ya da kalan vergi tabanının ayrılışları dengelemek için yeterince büyük olmasına güveniyorlar.

Bu durum, politika değişiklikleri olduğunda sermayenin ne kadar esnek olduğu hakkında sorular doğuruyor. Matematik işleyecek mi, yoksa yavaş bir hesap hatasını mı izliyoruz? Ayrımcılığı reforme etmenin gerçekten kamusal bütçeyi finanse edip etmediğini veya sadece göçü hızlandırıp hızlandırmadığını zaman gösterecek.