Son zamanlarda, Brevis'in yaptığı şeyler giderek daha net hale geliyor:

Bu, "daha hızlı bir ZK araç zinciri" yapmıyor, ZK kanıtını ticarete konu olabilen ve rekabet edilebilen bir kaynak haline getiriyor.
Tüm tasarımlar bu nokta etrafında şekilleniyor.

1）Kanıt fiyatlandırmayı gerektirir → Tüm masraflar $BREV
üzerinde toplanır
Üretim, doğrulama, hesaplama; farklı görevler, farklı karmaşıklıklar, fiyatı teklif verme yoluyla belirlenir.
Geliştiriciler "sabit ücret ödemiyor", Prover de "takım görev dağıtmıyor".

Fiyatlar piyasa tarafından belirlenir.
Bu, şunu belirler:
ZK kanıtı, bir ekip içi teknik kara kutu olmaktan çıkıp ölçülebilir bir hizmet haline geldi.

2) Kanıtlayıcıların güvene ihtiyacı var → Teminat ve ceza mekanizması hizmet kalitesini belirler

ProverNet'e görev almak istiyorsanız, rastgele bir düğüm açmakla olmuyor.
Stake etmek gerekiyor.
Hata riskini üstlenmek gerekir.
Görev önceliğini başarı oranı ve stake miktarına göre elde etmek gerekir.

Bu, kanıtlayıcıyı sadece hesaplama gücüne sahip bir düğüm değil, "öz-yetkilendirme" gerektiren bir rol haline getiriyor.

Bu mekanizma, ağ kalitesinin rekabetten gelmesini sağlar, yapay planlamadan değil.

3) Pazarın kurallara ihtiyacı olduğunu kanıtla → Yönetim, varlık sahipleri tarafından belirlenir.
Hangi görevlerin kanıt boyutu, ücret üst sınırı, ceza parametreleri, planlama şekli...
Hepsi ölçeklenmiş değil, yönetim için bırakılmış.
Bu, şunu ifade eder:
$BREV sahibi, tüm kanıt pazarının nasıl çalıştığını belirler.

Sembolik yönetişim değil, maliyet yapısını ve ekosistem yönünü gerçekten değiştirecek kararlar.

Brevis'in yönü oldukça basit: ZK kanıtlarının piyasa özelliklerine sahip olmasını sağlamak, yalnızca teknik özelliklere sahip olmasından ziyade.

Fiyatlar piyasa tarafından belirlenir,
Kalite, staking ve teşvikle belirlenir,
Kurallar yönetim tarafından belirlenir.

Bu üç kat üst üste geldiğinde, Brevis'in oluşturduğu "daha iyi bir ZK stack" değildir,
Ama bir ZK Kanıt Pazaridir.
@KaitoAI @brevis_zk @0xMantleCN