Son politika analizi, ABD'nin Avustralya, Kanada, Japonya ve Norveç ile ortaklıkları güçlendirerek kritik mineral tedarik zincirlerini nasıl çeşitlendirebileceğini vurgulamaktadır. Bu mineraller—nadir toprak elementleri, lityum, kobalt gibi—sadece elektrikli araçlar ve savunma teknolojisi için değil, aynı zamanda blockchain altyapısını ve madencilik cihazlarını güçlendiren yarı iletkenler ve donanımlar için de gereklidir. Tek bir baskın tedarikçiye bağımlılığı azaltmak, maliyetleri istikrara kavuşturabilir ve aşağı akıştaki teknoloji endüstrileri için jeopolitik riskleri hafifletebilir. Bu, merkeziyetsiz bir dünyada bile fiziksel kaynakların hala önemli olduğunu hatırlatıyor. Tedarik zinciri dayanıklılığı sadece bir moda terim değil; yenilik ekosistemleri için gerçek sonuçları olan bir altyapı politikasıdır.