#美联储恢复降息进程 "Ne zaman durmam gerek?"

Bu sorun, kripto piyasasında, belki de coin seçmekten daha zor.

Aslında birçok kişi para kazanmıştır, ancak nasıl korunacağına hiç düşünmemiştir - sonuç olarak ana paralarını bile kaybetmişlerdir.

2019'da bir arkadaşın hikayesini hatırlıyorum.

İki bin dolar ile girdi, üç ay içinde hesabı üç yüz bin dolara fırladı. O zaman hepimiz ona en azından bir kısmını çekmesini söyledik ama o sürekli "Hızla, hızla, hemen bir milyona çıkacağım" diyordu.

$ETH sonra ne oldu? Altı ay geçmeden, hesap bir miktar küçüldü ve sadece on binin biraz üzerine düştü, maliyet çizgisini bile koruyamadı.

$RVV , açıkçası, ben de düşmüş biriyim.

2021 yılındaki o boğa piyasasında, hesabımın zirve değeri 1.8 milyon U'ya ulaştı. O zamanlar sayılara bakarken aklımda sadece bir düşünce vardı: "Bir kat daha artarsa çıkacağım."

Peki pazar senin senaryona göre mi gidecek?

Farkına vardığımda, hesabımda sadece 400 bin kalmıştı. O dönemde her gün uyuyamazdım, eğer kârı erken almış olsaydım şimdi ne olurdu diye tekrar tekrar düşünürdüm - ama zaman geri dönmeyecek.

$HANA o günden sonra gerçekten bir şeyi anladım:

Kripto piyasasındaki kazanç ve kayıplar, hesabınızdaki rakamların zirvesinin ne kadar güzel göründüğüne bağlı değildir, yalnızca gerçekte ne kadarını cebinize koyduğunuza bakar.

Birçok insan her gün "finansal özgürlük" kelimelerini mırıldanıyor, ama en temel eylemi bile yapamıyor - aktif kar almayı.

Sonra kendime katı bir kural koydum:

Pozisyon üç katına çıkınca, zorla yüzde elli çekiliyor.

Hiçbir istisna yok, bahane arama.

Ancak bu şekilde, duygular sayılar tarafından esir alınmaz, hesap daha uzun süre yaşayabilir.

Sık sık soruluyor: "Ne kadar kazandığında durmalısın?"

Gerçek şu ki - paranın asla yeterli bir kavramı yoktur, ancak insanların psikolojik dayanıklılığı bir sınırdadır.

Anahtar, piyasa zorla durdurmadan önce, hesapta görünen rakamları gerçek satın alma gücüne dönüştürüp dönüştüremeyeceğin.

Kripto pazarının bana öğrettiği ilk ders şudur:

Zirveye basarak çıkmayı hayal etmeyin, o an asla var olmayacak.

Sonunda en çok gülenler, genellikle yarı yolda inenlerdir.