Son zamanlarda Espresso projesine dikkat ettim, konumlandırmasının oldukça ilginç olduğunu düşünüyorum.

Birçok kişi Layer2'yi düşündüğünde sadece ölçeklendirme ve maliyet düşürme akla geliyor, ancak Espresso daha derin bir şeyle oynuyor - Web3 dünyasının çapraz zincir altyapısını inşa etmek istiyor. Kısacası, sadece tek bir zincirin performans sorununu çözmekle kalmayacak, aynı zamanda farklı zincirler arasında veri ve varlıkların sorunsuz bir şekilde aktarılmasını sağlayacak.

Bu yaklaşım aslında oldukça kritik. Şu anda çeşitli L2 ve yan zincirler her yerde açılıyor, ancak birbirleriyle adeta birer ada gibi, fonların ve bilgilerin akışı oldukça zor. Eğer gerçekten bu zincirleri bir araya getirebilecek tek bir temel protokol olursa, bu tüm ekosistemin verimliliğini önemli ölçüde artırabilir.

Elbette, çapraz zincir altyapısı bu yolda yürümek kolay değil, teknik zorluklar ve güvenlik büyük birer meydan okuma. Ancak uzun vadede, bu alanda ayakta kalabilenler, Web3'ün etkileşimli çekirdek girişine sahip olacaklar. Bu yönün gelişimini sürekli olarak takip etmek değerli.