İşte ikilem: zayıf iç tüketimi düzeltmek için, politika yapıcıların imalat sektörünü turboşarj eden sübvansiyonları ve yapısal avantajları geri çekmesi gerekecek. Ama burada bir sorun var—imalat, bu aynı avantajlar olmadan küresel olarak baskın kalabilir mi? Tarih aksi yönde işaret ediyor. Yeniden denge sağlamaya çalışan her ekonomi bu tam gerginlik ile karşılaştı: iç talebi artırmak mı yoksa ihracat yeteneğini korumak mı? İkisini birden nadiren elde edersiniz. Üretimi destekleyen örtük transferler, hanehalkı harcama gücü pahasına geldi. O akışı tersine çevirmek mi? İmalat marjları daralır. Bunu korumak mı? Yerel pazarlar cansız kalır. Geçmiş vakalar, bunun yalnızca bir teori olmadığını gösteriyor—bu, temiz çıkışları olmayan yapısal bir tuzak.