Ekonomik büyüme frene bastığında ve tarife kaynaklı enflasyon daha da sıkıştırdığında, seçim oldukça net hale geliyor—sermaye kazanıyor, popülizm kaybediyor. Kampanya söylemine rağmen, göçmenlik uygulamalarında hesaplı bir kayma görüyor olabiliriz. Neden? Çünkü işletmeler işçilere ihtiyaç duyuyor, piyasalar istikrar arıyor ve Wall Street belirsizlikten kaçınmak istiyor. Strateji? Seçmen hayal kırıklığını kültürel elitler ve kurumsal hedeflere yönlendirmek, ekonomik olarak yıkıcı göçmenlik baskılarından sessizce geri çekilmek. Bu, siyasi tiyatronun ekonomik gerçeklik ile buluşması. Piyasalar için, bunun nasıl geliştiğine dikkat edin—göçmenlik politikası esnekliği işgücü baskılarını hafifletebilir ve ücret enflasyonunu ılımlılaştırabilir, ancak anti-establishment anlatısı dalgalanmayı canlı tutacaktır. Sermaye akışları pragmatizmi takip eder, vaatleri değil.
View Original
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
12 Likes
Reward
12
4
Repost
Share
Comment
0/400
MetaMaskVictim
· 8h ago
ngl sermaye oyuncuları işte sermaye oyuncuları, karşı kurumsallık için söz verilen sonuç yine de Wall Street'e itaat etmek zorunda kaldı...
View OriginalReply0
BridgeJumper
· 8h ago
Sermaye her zaman kazanır, bu tuzağı artık sıkıldım, bir sürü tatlı söz, sonuçta hepsi piyasayı istikrara kavuşturmak için değil mi 💀
View OriginalReply0
MissedAirdropBro
· 8h ago
Yine kapitalizmin belirlediği eski bir tuzak, anti-kurumsal olarak söylenenler sonuçta Wall Street'e tapmak zorunda kalıyor, gülüyorum.
View OriginalReply0
GhostInTheChain
· 8h ago
Yine o eski numaralar, sert bir duruş sergileyecekleri söylenirken ekonomik gerçekler devreye girince yumuşadı, güldüm.
Ekonomik büyüme frene bastığında ve tarife kaynaklı enflasyon daha da sıkıştırdığında, seçim oldukça net hale geliyor—sermaye kazanıyor, popülizm kaybediyor. Kampanya söylemine rağmen, göçmenlik uygulamalarında hesaplı bir kayma görüyor olabiliriz. Neden? Çünkü işletmeler işçilere ihtiyaç duyuyor, piyasalar istikrar arıyor ve Wall Street belirsizlikten kaçınmak istiyor. Strateji? Seçmen hayal kırıklığını kültürel elitler ve kurumsal hedeflere yönlendirmek, ekonomik olarak yıkıcı göçmenlik baskılarından sessizce geri çekilmek. Bu, siyasi tiyatronun ekonomik gerçeklik ile buluşması. Piyasalar için, bunun nasıl geliştiğine dikkat edin—göçmenlik politikası esnekliği işgücü baskılarını hafifletebilir ve ücret enflasyonunu ılımlılaştırabilir, ancak anti-establishment anlatısı dalgalanmayı canlı tutacaktır. Sermaye akışları pragmatizmi takip eder, vaatleri değil.