Gördüğüm en acımasızı sıfıra düşme değil, başkalarının ana paralarını yedi haneli sayılara kadar çıkarırken gözlerimle izlemenin acısı. Sonunda bir kere Hepsi içeride, üç dakikada eski günlere geri döndüm.

Bu oyun tarzında ya havalanırsın ya da yerinde patlarsın.

Bir arkadaşım var, cebinde sadece bin lira harçlığı kalmışken, üç ayda bunu yüz bine çıkardı. Bu gerçek bir olay, internetteki uydurma hikayelerden değil.

Ama çoğu insan bu yolda ölüyor. Ölüm nedeni? Açgözlülük, pes etmeme, yön değiştirme.

Birçok okul ücreti ödedikten sonra, kendime birkaç kural koydum:
Yanlış görürsen kes, asla direnme; 20 kez yanlış yaparsan durmalı ve sakinleşmelisin; 5000 dolar kazandıysan bir kısmını almalı.

Geçen yılki piyasa hareketleri başlamadan önce, 500 dolar ile dört ay bekledim. Fırsat ortaya çıktığında, sadece üç günde - 500'den direkt 500.000'e fırladım.

Bu olay bana bir ders verdi: Sözleşmelerde önemli olan hız değil, sabırdır. Gerçek avcılar bekler.

Her seferinde harekete geçmeden önce kendime üç soru sorarım:
Dalgalanma yeterince büyük mü? Trend yeterince net mi? Kendi açgözlülüğümü kontrol edebilir miyim?

Üçü de kesinleştiğinde, harekete geçeceğim.

Bu yöntem mucizeler yaratabilir, ancak daha çok itaat etmeyenleri tedavi etmek için kullanılır. Denemek istiyorsanız, aklınızda bulundurmanız gereken bir cümle: Pazar sadece beklemeyi bilenleri ödüllendirir. Gerçekten kazananlar, asla sık sık işlem yapanlar değil, doğru zamanda tetiğe basanlar ve ardından kendi risk yönetim disiplinlerine sıkı sıkıya bağlı kalanlardır.